Скача-скача коцік шэры Па фіранках, па таршэры – Столькі шуму, быццам леў У кватэры ашалеў. Бах! – ушчэнт разьбіта пляшка: “Прыбяруцца, ім ня цяжка!” Бух! – на стол разьліў алей, І шчасьліва мчыць далей. Скача-скача кот драпежны – Як цунамі, непазьбежны, Гоніць статак антылоп Проста тату на лэптоп! Скок на кветку, скок на кніжку, Скок на лазэрную мышку: Мыш – яна заўсёды мыш… Не чапляйся, сам ты “кыш”! Па сукенцы – скок на шыю: “Мама сьцерпіць, не чужыя! Я парву, яна зашые”. Коцік, з манітора зьлезь – Ён цяпер у кашы ўвесь! Разумею, нудна, сумна: Ходзь сюды, ну, будзь разумны! Я пагладжу, мы ж сябры… Кіпці толькі прыбяры Я з табой пагутару… Толькі зьлезь з кампутара! Андрэй Хадановіч