Глядзі
Ты ужо не адчуваеш свой час
Рэжаш гукам кілямэтры да нас
Разьбіваючы ўшчэнт свае сны – пра іх
Ты ўжо ня бачыш – я гляджу за дваіх
Нерухомая ў шпаркай хадзе
Труціш думкамі ўночы мяне
Па гербарыях дарога дамоў
Свае сьлёзы ў кулак
Яны ня возьмуць цябе
Яны шчэ мусяць чакаць
Не пакідай сьлядоў на засьнежаных дахах аэрапортаў
Б’юцца аскепкі слоў так незнаёма

Глядзі
Ты ўжо не застаешся адна
Тонкім змрокам завітае яна
Паланёная ў люстэрках крывых тваіх
І ты радзей ужо ўсьміхаешся ў іх
Карнавалы, ліхаманкі ды сны
Прага голаду на прагу віны
Бонус-трэкам тэлефонны званок
Ты плачаш ізноў
Яны ня возьмуць цябе
Яны ўжо разам з табой
Не пакідай сьлядоў на засьнежаных дахах аэрапортаў
Б’юцца аскепкі сноў так незнаёма