Адзін заяц ганяўся за морквай без перапынку, гадзінамі і днямі. Але ўсе спробы былі марнымі. Тады ён задумаўся і вырашыў пачаць запавольвацца, атрымліваць асалоду ад жыцця і навакольнага свету. І вось што адбылося: раптам яго морква выскачыла з зямлі, ужо велізарная і саспелая!🥕 Аказваецца, уся гэтая гонка за морквай была дарэмная, бо яна спела і расла ў сваім часе. А заяц, перастаўшы спяшацца, атрымаў яе без асаблівых намаганняў. Так і ў нашым жыцці. Усё, што нам сапраўды патрэбна, прыходзіць само і ў свой час. І ўсведамленне гэтага таксама прыходзіць з часам.